Wing Chun Forms

WING CHUN FORMS

ΟΙ ΦΟΡΜΕΣ ΣΤΟ WING CHUN ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΟΠΛΕΣ ΚΑΙ ΕΝΟΠΛΕΣ.

Yπάρχουν τρεις άοπλες και δύο ένοπλες φόρμες.

Στο Traditional Wing Chun υπάρχει μια ακόμα φόρμα “το Advanced Shil Lim Tao” του Grand Master William Cheung

Οι φόρμες εφαρμόζονται ατομικά και αναπτύσσουν…

  • Την εστίαση
  • Την ισορροπία
  • Το ιδιοδεκτικό σύστημα
  • Καλυτερεύουν τις θέσεις των χεριών και τις τεχνικές σε κάθε επίπεδο
  • Οι μαθητές αναπτύσσουν την αίσθηση ροής
  • Την ένταση και χαλάρωση των μυών τους
  • Πως να παράγουν μέγιστη δύναμη και να την διοχετεύσουν στην κοντινότερη απόσταση στον καλύτερο χρονισμό

Wing Chun Forms

SHIL LIM TAO

FIRST FORM OF WING CHUN
Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ Η ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΙΔΕΑΣ

Ανάλογα την περιοχή και τον δάσκαλο η προφορά μπορεί να διαφέρει, άλλοτε είναι γραμμένο σαν Siu σαν Sil ή σαν Shil lim Tao.
Μέσα από το Shil Lim Tao ο μαθητής μαθαίνει τις πιο βασικές αρχές της τέχνης και εκπαιδεύεται τις ιδιότητες που χρειάζεται για να αποκτήσει μια γερή βάση.
Shil θα πει μικρό, Lim θα πει ιδέα ή αρχές και Tao θα πει ο Δρόμος ή ο Τρόπος. Δηλαδή ο νέος μαθητής εξασκείται μέσω του Shil Lim Tao με μικρά βήματα στην κατανόηση των αρχών του .
Επίσης το Shil Lim Tao εκπαιδεύει τον:

• Σωστό τρόπο αναπνοής
• Την αυτοσυγκέντρωση
• Τον συντονισμό
• Την κίνηση των χεριών
• Τον συντονισμό μυαλού και σώματος
• Την ανεξάρτητη κίνηση των άκρων σε σχέση με το σώμα
• Και ασκεί την ισορροπία της νεκρής (ουδέτερης) στάσης.
Η νεκρή θέση είναι η πιο αποτελεσματική στάση μάχης. Επιτρέπει σε έναν ασκούμενο να κινείται ελεύθερα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Wing Chun Forms

ADVANCED SHIL LIM TAO

IS AN ADDITION OF GRAND MASTER WILLIAM CHEUNG
Δεν επάγεται στις βασικές φόρμες του , ομως διδάσκετε στο Traditional .

Το προχωρημένο Shil Lim Tao το διδάσκεται ο μαθητής αφού έχει ολοκληρώσει και κατανοήσει πρώτα καλά το Shil Lim Tao. Είναι προσθήκη του Grand Master William Cheung και δεν αριθμείται με τις υπόλοιπες φόρμες.

Στο προχωρημένο Shil Lim Tao προπονούμαστε στις μεγάλες περιστροφές, στη βελτίωση τού βηματισμού μας, πριν ακόμη εξασκηθούμε στην γεφύρωση του κενού (φόρμα Chum Kil), βελτιώνοντας την βασική στάση και τον αρμονικό συνδυασμό χεριών ποδιών μέσα από την κίνηση.

Η φόρμα του προχωρημένου Shil Lim Tao είναι τελείως άγνωστη στα υπόλοιπα συστήματα , εισάγει τον μαθητή στους τριγωνικούς και κυκλικούς βηματισμούς που περιέχονται στις φόρμες του Chum Kil και το Bil Jee. Έχει συγκεκριμένες τεχνικές αναπνοής που διαφέρουν από το Shil Lim Tao.

Οι μεγάλες περιστροφές των χεριών (Huen Sao) είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό με έμφαση στην κίνηση του αγκώνα και του καρπού.
Η εφαρμογή του Fat Sao και το Tok Sao (είναι το ανέβασμα τις παλάμης) σε συνδυασμό με τον βηματισμό προς τα πίσω

Πέντε προσθήκες του G.M. Willam Cheung

  1. Tα μεγάλα Hook Sao
    2. Τίναγμα χεριού μετά από κάθε Tan Sao – μεγάλο Hook
    3. Ο βηματισμός προς τα πίσω
    4. Tan Sao/ Jut Sao / Tan Sao
    5. Τα μεγάλα Hook Sao στο τέλος της φόρμας

Wing Chun Forms

CHUM KIL

THE SECOND FORM OF WING CHUN
CHUN KIL = BRIDGING THE PATH

Το Chum Kil εξασκεί τα διαφορετικά μπροστινά, πλάγια και πίσω βήματα που αποφεύγουν την άμεση σύγκρουση με τη δύναμη του αντιπάλου. Περιέχει τα βασικά βήματα της φόρμας του Sil Lim Tao, αλλά επεκτείνεται στην προπόνηση της κινητικότητας, του συντονισμού χεριών και ποδιών και του συνδυασμού των λακτισμάτων.

Συνοπτικά τo Chum Kil γεφυρώνει

    1. Tην δική μας απόσταση με του αντιπάλου
    2. Tα χέρια με τα πόδια (τον συντονισμό αυτών)
    3. Tο Sil Lim Tao με το Bil Jee

BIL JEE

THIRD FORM OF WING CHUN
THRUSTING FINGERS

Ανάλογα την περιοχή και τον δάσκαλο η προφορά μπορεί να διαφέρει, άλλοτε είναι γραμμένο σαν Siu σαν Sil ή σαν Shil lim Tao.

Μέσα από το Shil Lim Tao ο μαθητής μαθαίνει τις πιο βασικές αρχές της τέχνης και εκπαιδεύεται τις ιδιότητες που χρειάζεται για να αποκτήσει μια γερή βάση.

Shil θα πει μικρό, Lim θα πει ιδέα ή αρχές και Tao θα πει ο Δρόμος ή ο Τρόπος. Δηλαδή ο νέος μαθητής εξασκείται μέσω του Shil Lim Tao με μικρά βήματα στην κατανόηση των αρχών του .
Επίσης το Shil Lim Tao εκπαιδεύει τον:

• Σωστό τρόπο αναπνοής
• Την αυτοσυγκέντρωση
• Τον συντονισμό
• Την κίνηση των χεριών
• Τον συντονισμό μυαλού και σώματος
• Την ανεξάρτητη κίνηση των άκρων σε σχέση με το σώμα
• Και ασκεί την ισορροπία της νεκρής (ουδέτερης) στάσης.
Η νεκρή θέση είναι η πιο αποτελεσματική στάση μάχης. Επιτρέπει σε έναν ασκούμενο να κινείται ελεύθερα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση.

BUTTERFLY SWORDS

Bart Jarm Dao (Ξύφος πεταλούδας)

To όνομα “Bart Jarm Dao” προήλθε από τον αρχικό εφευρέτη, που σχεδίασε την τεχνική του χτυπήματος σκοπεύοντας κυρίως στον καρπό, τον αγκώνα, το γόνατο και τον αστράγαλο.

Σκοπός ήταν να «σακατέψει» κανείς παρά να σκοτώσει τον αντίπαλο, τα σπαθιά προήλθαν από τον Ναό των Shaolin και χρησιμοποιήθηκαν από τους μοναχούς και τις μοναχές του ναού στα ταξίδια τους, όπου συχνά μετέφεραν αγαθά και χρήματα που τους δώριζαν οι πιστοί και συνήθως τα έκρυβαν στις μπότες τους λόγω του μικρού μεγέθους τους.

Σε αρκετές περιπτώσεις χρειαζόταν να κάνουν χρήση των σπαθιών όταν έπεφταν πάνω σε ληστές και, επειδή η θρησκεία τους απαγόρευε να σκοτώσουν, τραυμάτιζαν τους αντιπάλους σε οκτώ συγκεκριμένα σημεία: στους καρπούς, στους αγκώνες, στα γόνατα και στους αστράγαλοι.

Τα πιο καταστρεπτικά όπλα στις Πολεμικές Τέχνες είναι τα Σπαθιά, τα οποία δημιουργήθηκαν από τους μοναχούς Shaolin και βελτιώθηκαν περισσότερο από τους πρώιμους δασκάλους του . Η αποτελεσματικότητά τους έγκειται στο ότι τα Σπαθιά λειτουργούν σαν μια επέκταση του χεριού του μαχητή, που δεν αυξάνει απλά το μήκος του χεριού αυτού που το χρησιμοποιεί, αλλά μπορεί να συγχρονιστεί ταυτόχρονα για επίθεση και άμυνα. Επιπλέον, τα σπαθιά μπορούν να περιστρέφονται εσωτερικά των χεριών.

Η κίνηση είναι κρυμμένη και απατηλή και, όταν επιτυγχάνεις ένα χτύπημα με τα Σπαθιά, συνήθως βγάζει τον αντίπαλο εκτός μάχης.
Τα Ξίφη της Πεταλούδας είναι ένα όπλο, που χρησιμοποιήθηκε πρωταρχικά από τους γνώστες της πολεμικής τέχνης στη νότια Κίνα. Το μήκος της λεπίδας του όπλου είναι ίσο με το μήκος ανάμεσα στη γροθιά και τον βραχίονα και στη λαβή του έχει προσαρμοστεί μια προφύλαξη για το χέρι. Το ειδικό αυτό μήκος της λεπίδας είναι σχεδιασμένο για να επιτρέπει καλύτερους ελιγμούς.

Για παράδειγμα, αν η λεπίδα είναι μακρύτερη από το μήκος της γροθιάς και του χεριού δεν θα ήταν δυνατό να περιστρέφεται εσωτερικά των χεριών. Ωστόσο, το σχήμα των Σπαθιών αυτών και ο τρόπος χρήσης του διαφέρει στη βόρεια Κίνα. Στη βόρεια Κίνα τα Σπαθιά αυτά χρησιμοποιούνται με τρόπο έτσι ώστε να δίνουν έμφαση στον βηματισμό και στα λακτίσματα.

Στη νότια Κίνα χρησιμοποιούνται εξαιτίας του μικρού τους μήκους κυρίως σε χώρους περιορισμένης κίνησης δίνοντας έμφαση στην ακρίβεια και στον συντονισμό και των δύο ξιφών ταυτοχρόνως.

Ένας σύγχρονος ειδήμων του στιλ Hung Gar, ο Wong Fei Hung, ήταν ιδιαίτερα φημισμένος για το ταλέντο του με αυτό το όπλο.

DRAGON POLL

Look Dim Boon Kwan (Κοντάρι του Δράκου)

Σε κάθε σχολή εφαρμόζεται και διαφορετικά ο τρόπος εκτέλεσης της όμως καμία σχολή δεν εκτροχιάζεται από τις βασικές τεχνικές και τον τριγωνικό βηματισμό της φόρμας.

Το Κοντάρι του Δράκου έχει το πλεονέκτημα του μήκους του και της γραμμικής κίνησης στην επίθεση με μια μηδαμινή κυκλική κίνηση στην άμυνα. Αυτή η τεχνική συνδυασμένη με τους βηματισμούς και τον κανόνα του που λέει επίθεση και άμυνα στον ίδιο χρόνο επιτρέπει στον μαχητή να εισχωρήσει και εκτός πεδίου σαν αστραπή.

Πολύ παλιά, το 3000 π.Χ. η ράβδος και ο μακρύς πόλος χρησιμοποιούνταν τόσο στο κυνήγι όσο και στη μάχη. Η ράβδος είναι ένα ξύλο με μήκος 1,52μ. με 1,82μ. και με την ίδια διάμετρο στα δυο άκρα του. Ο μακρύς πόλος μπορεί να φτάνει τα 3,96μ. με τη μια του άκρη λεπτή και να σχηματίζει κώνο. Ήταν εύκολο να κατασκευαστούν τέτοια όπλα και ήταν πολύ δημοφιλή. Με την ανακάλυψη του μπρούτζου και του σιδήρου, η ράβδος και ο μακρύς πόλος τροποποιήθηκαν σε όπλα, τα επονομαζόμενα ακόντια.

Το μακρύ κοντάρι εισήχθη στο σύστημα από τον Leung Yee Tye, του οποίου δάσκαλος ήταν ο Jee Sin, ένας από τους πέντε Grandmasters των Shaolin που δημιούργησαν το Kung Fu .

Η χρήση της ράβδου και του πόλου ήταν δημοφιλής ανάμεσα στους Shaolin κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Sung 960 – 1279 μ.Χ. Η ράβδος και ο μακρύς πόλος χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλη έκταση από τους μοναχούς, οι οποίοι εξαιτίας της θρησκείας τους, δεν προτιμούσαν τα όπλα με κοφτερή άκρη, καθώς θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό.
Υπήρχαν πολλά είδη ράβδων και πόλων στο Shaolin Kung Fu, αλλά το πιο αποτελεσματικό ήταν το Dragon Pole.